Over ons

Anno 1985 ontsproot uit een kookcursus voor mannen de "Kookclub" en als aanhangsel van KWB Sint-Martinus Kontich, kreeg ze de benaming: KWB kookclub St-Martinus Kontich.

De kookmicrobe zat er bij de meeste cursisten goed in en dit resulteerde in een verdere ledenaangroei.

KWB was het centrale punt in het bestaan van deze onderafdeling. De kookclub verzorgde in hun beginperiode bijna alle culinaire aangelegenheden in de grote KWB familie. De bezieling groeide gestaag en leidde zelfs tot het idee rond solidariteit waar we nu nog jaarlijks werken aan de "Solidariteitsinstuif" die in 2013 haar 20ste doorgang kende.

 Ook de "Gastronomische avond" werd een hotspot op de KWB kalender waar de handen degelijk uit de mouwen moesten komen, hard labeur dus. Verder waagden ze zich nog aan het ontwerpen van kalenders voor hun leden en de verkoop van kookboeken gevuld met eigen creatie's. Toch bleef dit alles een mannenaangelegenheid waar de partners occasioneel mee aan tafel mochten.

De voortgang van de jaren werd ook voelbaar binnen de club, er kwamen toch wat tekenen van ouderdom tevoorschijn en de dienstverlening diende teruggeschroefd te worden. De gastronomische avond en de clubfeesten van enkele onderafdelingen vielen als eersten ten prooi aan de afbouw.

De beperking van 1 activiteit per maand vormde dan ook de basis van de huidige werking in de kookclub. Geen extra druk met te grote feesten en ieder, op zijn eigen kunnen, het plezier van kokerellen te laten beleven, werd het doel. Dat er naast kokerellen ook veel plezier gemaakt wordt brengt dit geheel tot steeds sfeervolle bijeenkomsten. Onze partners mogen nog steeds enkele keren op bezoek komen en verder is het uitkijken naar een nieuwe uitdaging zijnde "de Restaurantdag".

 De attente lezer heeft allicht uitgekiend dat onze 30ste verjaardag reeds voorbij is. Toch blijven we de pollepel hanteren en hopen enkel dat er nog verdere jubileumjaren mogen volgen. Dit hangt echter af van het op peil houden van ons ledenaantal.

 Hoop doet leven is een gezegde dat wij dan ook ten volle koesteren.